Το χωριό Πύργος, βρίσκεται στην επαρχία Λεμεσού, περίπου 13 χιλιόμετρα ανατολικά της πόλης της Λεμεσού. Τα διοικητικά του όρια φθάνουν μέχρι τη θάλασσα.

Το χωριό είναι κτισμένο σε μέσο υψόμετρο 85 μέτρων. Το υψόμετρο παρουσιάζει αισθητή αύξηση από τον οικισμό προς τα βόρεια και κοντά στα βόρεια διοικητικά του σύνορα φθάνει τα 488 μέτρα. Στα νότια του οικισμού το υψόμετρο μειώνεται σταθερά και φθάνει τα 50 περίπου μέτρα. Ενώ ακόμη νοτιότερα το υψόμετρο μειώνεται σταθερά μέχρι τη θάλασσα.

Ο Πύργος δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση γύρω στα 430 χιλιοστόμετρα και στη περιοχή του καλλιεργούνται εσπεριδοειδή, ελιές, χαρουπιές, αμυγδαλιές, σιτηρά, νομευτικά φυτά, διάφορα φρουτόδενδρα, λίγα αμπέλια και ελάχιστα όσπρια. Καλλιεργούνται επίσης διάφορα είδη λαχανικών και ιδιαίτερα ντομάτες. Ο Πύργος φημίζεται για την ποιότητα των ντοματών του. Η κτηνοτροφία στο χωριό είναι περιορισμένη.

Το χωριό περιλαμβάνεται στο μεγάλο αρδευτικό έργο του Νότιου Αγωγού και έχει ωφεληθεί στα πλαίσια της δεύτερης φάσης με την άρδευση 100 περίπου εκταρίων.

Από συγκοινωνιακής άποψης ο Πύργος συνδέεται στα νότια με τον αυτοκινητόδρομο Λεμεσού – Λευκωσίας και στα νοτιοανατολικά με το χωριό Μονή καθώς επίσης και με το χωριό Παρεκκλησιά στα δυτικά.

Το χωριό, λόγω κυρίως της σχετικά μικρής απόστασης που έχει από τη πόλη της Λεμεσού γνώρισε αρκετές αυξήσεις του πληθυσμού του. Το 1881 οι κάτοικοι του Πύργου ήταν 187, που αυξήθηκαν στους 326 το 1891, στους 345 το 1901, στους 398 το 1911, στους 412 το 1921 και στους 478 το 1931. Οι κάτοικοι αυξήθηκα στους 570 το 1946, στους 702 το 1960, στους 712 το 1973 και στους 803 το 1982. Στην τελευταία απογραφή πληθυσμού του 2001 οι κάτοικοι ήταν 2120.

Πάντως ο πύργος που υπήρχε στο χωριό ήταν συνηθισμένος του Μεσαίωνα. Ο Νέαρχος Κληρίδης αναφέρει τοπική παράδοση σύμφωνα με την οποία στο χωριό υπήρχε «Πύργος της ρήγαινας», από το πάτωμα του οποίου ξεκινούσε σήραγγα που έφθανε στην Αμαθούντα. Και όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες παραδόσεις στις σχετικές με μεσαιωνικά ή και αρχαιότερα οικοδομήματα, απαραίτητη είναι και η θρυλούμενη ύπαρξη κάποιου μεγάλου θησαυρού. Στην περίπτωση του Πύργου, ο θρυλούμενος θησαυρός είναι μια ολόχρυση άμαξα με την οποία μετακινήτο η περιβόητη ρήγαινα. Παλιό οικοδόμημα στο χωριό είναι γνωστό ως ρηγούδιν, και πιστεύεται ότι το πάτωμα του είναι εκείνο του αρχικού πύργου, από το οποίο ξεκινούσε η σήραγγα.

Στη περιοχή του χωριού υπάρχουν δυο τουλάχιστον αρχαιολογικοί χώροι των Προϊστορικών χρόνων που αποδεικνύουν αρχαιότατη κατοίκηση της περιοχής. Δεν έχουν γίνει ακόμη κανονικές αρχαιολογικές ανασκαφές. Εξ άλλου το χωριό βρίσκεται πολύ κοντά στην αρχαία πόλη της Αμαθούντος, στη διοικητική έκταση της οποίας περιλαμβανόταν κατά την αρχαιότητα η περιοχή του.